Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Kατερίνα Γώγου

Όσοι δεν γνωρίζουν την Κατερίνα Γώγου, ας την ανακαλύψουν. Ας ανακαλύψουν τη δυνατή, ασυμβίβαστη φωνή της με τη σπαρακτική ειλικρίνεια. Διανυκτερεύει.

18 σχόλια:

Αγγελικούλα είπε...

Βρίσκω τα ποιήματά της συγκλονιστικά. Κάθε ένα κι από μια γροθιά.

Μαρία Δριμή είπε...

Σκληρή γραφή, κοφτερή ματιά. Από τις πολύ αγαπημένες μου. Και το ποίημα που επέλεξες...Συγκλονιστικό.
Είναι εντυπωσιακό, πώς με λίγες λέξεις-και ένα μόνο ρήμα-μπορεί να πει τόσα πολλά.

Ανώνυμος είπε...

Η περιθωριοποίηση μιας ευαίσθητης ψυχής που ποτέ δεν μπόρεσε να κατανοήσει τον κόσμο κι εκείνος την ίδια.
Τραγική από την αρχή ως το τέλος της θεωρώ πως με τον θάνατό της δεν ηττήθηκε από την ζωή αλλά την έφτυσε για άλλη μια φορά κατάμουτρα.

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Αγαπημένη σύντροφος σε πολλές από τις δύσκολες στιγμές μου.Δεν θα ξεχάσω και κείνους τους σπαραχτικούς στίχους από ένα άλλο ποίημα της που έλεγαν:Πρόσεχε πολύ που πατάς γιατί πονάει εδώ, και κει..Φιλιά Poet

Τζούλια Φορτούνη είπε...

τι να πει κανείς για την Κατερίνα Γώγου...
με την αλήθεια της μόνο δίχτυ ασφαλείας, ακροβατούσε στο τεντωμένο σκοινί των ονείρων ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο...
κάποια στιγμή έπεσε... μα η πτώση της ήταν πτήση...
έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν ήταν του κόσμου τούτου...

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Ένας άνθρωπος της Τέχνης που περπατώντας σ΄ένα τεντωμένο σχοινή άφισε το λόγο της σκληρό και τον εαυτό της σε μιά αιώνια αιώρηση.
Γιά να την ακούμε.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ είπε...

Τόλη , και πάλι σ΄ ευχαριστώ για την εξυπηρέτηση. Μας μελαγχολείς μ΄ αυτή την ποιήτρια , αν και σέβομαι πολύ την ποίησή της.

Poet είπε...

Λίνα, Maria Jose, pandora, Carpe diem, Tζούλια, Ανδρέα, Κατερίνα, σας αγαπώ. Συγχωρείστε με αλλά δεν φανταζόμουν ότι θα σας άρεσε τόσο πολύ η Κατερίνα Γώγου. Τώρα σας αισθάνομαι πιο πολύ σαν δικούς μου ανθρώπους. Σαν αδερφούς όπως ήταν και η Κατερίνα, αν και δεν τη γνώρισα ποτέ.

Ναι, Λίνα, είναι μια γροθιά τα ποιήματά της. Ναι, Maria Jose, είναι συγκλονιστικά, συμπυκνώνουν σε λίγες λέξεις τα πάντα. Ναι, pandora, έφτυσε τους κίτρινους ανθρώπους που πλαστογραφούν τη ζωή μας. Ναι, Carpe diem, η αλήθεια πονάει, πονάει αφόρητα. Ναι, Τζούλια, δεν ήταν του κόσμου τούτου. Ναι, Ανδρέα, πρέπει να την ακούμε, πρέπει να έχουμε το ψυχικό σθένος να την ακούμε. Ναι, Κατερίνα, θα μελαγχολούμε. Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε; Και θα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε ως το τέλος. Έστω και χωρίς ελπίδα.

Η Κατερίνα Γώγου τόλμησε. Να δει τη σκληρή αλήθεια κατάματα, να τη ζήσει, να την εκφράσει. Και το πλήρωσε πολύ ακριβά. Όπως συμβαίνει πάντα από την αρχή του κόσμου.

Σας φιλώ.

το πετάλι είπε...

μόλις μαζεύτηκα σπίτι

άνοιξα το λάπτοπ να χαλαρώσω

και είδα το διανυκτερεύον

νομίζω πρέπει να ξαναφύγω...


να ψάξω
για εφημερεύον...

Poet είπε...

Μετά από τόση μελαγχολία, νομίζω ότι άξιζε ένα χαμόγελο. Μπράβο, Νίκο.

ΥΑΚΙΝΘΗ είπε...

Η Κατερίνα Γώγου δεν άντεξε να ισορροπήσει σε καμιά σύμβαση ,γιατί ήθελε να βγάλει τον κόσμο από την τάξη του.Το πλήρωσε.
Η ποίησή της ακονίζει την οργή με μια γεύση πικρή, μια απελπισμένη διαπίστωση "..έχουν όλους τους τρόπους αυτοί /και την καθημερινότητα που συνηθίζεις ../
Φοβόταν μη κι απολησμονήσει κι ... έφυγε.
Εμείς ,ναι, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε έστω και χωρίς ελπίδα Poet.
Να είστε όλοι καλά .

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ είπε...

Μας εγκατέλειψε πολύ νωρίς!... και με τόσο πόνο!...

Poet είπε...

Καλησπέρα, Υακίνθη. Έτσι είναι. Η ανατροπή που δεν έρχεται και τελικά ανατρέπει εμάς τους ίδιους. Και μένει ένα πείσμα, μια βουβή λύσσα. Όχι, όχι, ως το τέλος.

Όλοι είμαστε εγκλωβισμένοι, φίλε μου. Και προσπαθούμε να ξεγελάσουμε τον εαυτό μας, να ξεγελάσουμε τον πόνο μέσα μας βαθιά. Eνώ άλλοι τριγύρω μας φεύγουν, τρελαίνονται, εκπορνεύονται.

Dinos-Art είπε...

Πιστεύω ότι το τέλος της δικαίωσε την ποιητική της δημιουργία, όπως και στην περίπτωση του Καρυωτάκη.

Poet είπε...

Θα έλεγα, Ντίνο, ότι η ποιητική και κάθε άλλου είδους καλλιτεχνική δημιουργία δικαιώνεται από την ίδια την αξία της, ανεξάρτητα από τον τρόπο ζωής (και θανάτου) του καλλιτέχνη.

Ξέρω ότι συμφωνείς. Από αρχαιοτάτων χρόνων υπήρξαν πλείστοι όσοι αυλοκόλακες, τζουτζέδες της εξουσίας, φασίστες, πουλημένοι κάθε λογής, που ήταν ταυτόχρονα σπουδαίοι καλλιτέχνες. Μπορεί να δυσκολεύομαστε να το δεχτούμε, αυτή είναι όμως η αλήθεια.

Απ' όλα έχει ο μπαχτσές αλλά από ανθρώπους σαν την Κατερίνα Γώγου λίγους. Και σαν τον Καρυωτάκη βέβαια. Ο Καρυωτάκης διάλεξε τον γρήγορο θάνατο, όπως ο Αλέξης Τραϊανός και άλλοι, η Γώγου τον αργό. Αυτή η συνέπεια είναι απόδειξη της ανθρώπινης ποιότητάς τους και όχι της καλλιτεχνικής.

Α. Δ.Ε. ΒΑΛΜΑΣ είπε...

Καλησπέρσ και απο μένα Τόλη. Γράφω χωρίς να έχω διαβάσει τις τελευταίες μέρες τίποτα. Έχω να ηρεμήσω πολύ καιρό αλλά αυτές τις ημέρες καθόλου. Δύσκολα τα πράγματα όταν εξαρτώνται απο πάνω σου τόσοι άνθρωποι συν την εργασία για τον εποιούσιο που έχουμε όλοι μας. Τέλος πάντων υγεία να έχει όλος ο κόσμος να αντέχει. Γυρνάω στο ιστολόγιο να διαβάσω για καμιά ώρα ότι μπορέσω. Ειδικά για την Κατερίνα Γώγου που με ενδιαφέρει ιδιαιτέρως, όπως βλέπω και τους περισσότερους φίλους.

Poet είπε...

Καλησπέρα, Τάσο. Αγώνας για την επιβίωση. Όπως όλοι μας σε κάθε τομέα, όπως και η Κατερίνα Γώγου. Η φύση των πραγμάτων.

Dinos-Art είπε...

Ο Ροντέν έλεγε ότι, ο καλλιτέχνης πρέπει πρώτα να είναι άνθρωπος και μετά καλλιτέχνης. Υπάρχει όμως και η άποψη που αναφέρεις. Δεκτά και τα δύο που βέβαια εξαρτώνται πάντα από το βασικό τι έργο αφήνει πίσω του ένας καλλιτέχνης.