Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

Το ποίημα που διανυκτερεύει

Κάτι σαν ανακοίνωση. Ή σαν φως. Από σήμερα, μέρα των Χριστουγέννων, θα αναρτάται πάνω δεξιά στο ιστολόγιο για μια βδομάδα περίπου «Το ποίημα που διανυκτερεύει». Δεν έχει καμία απολύτως σημασία αν είναι ποίημα του Καβάφη ή του Σεφέρη, ή ποίημα ενός εντελώς άγνωστου ποιητή από την τελευταία γωνιά αυτής της χώρας. Θα είναι ένα ποίημα εκλεκτό. Ένα από τα καλύτερα του 20ου αιώνα ανάμεσα στα χίλια περίπου που έχουν δημοσιευτεί σ' αυτές τις θεματικές ανθολογίες και στα άλλα τόσα ή περισσότερα που πρόκειται να δημοσιευτούν. Πάντα κατά την προσωπική μου γνώμη.

Όλοι έχουμε ανάγκη από ένα χέρι αδερφικό. Από μια εξομολόγηση, μια ανάσα, ένα χάδι στην ερημιά μας. Έρχεται λοιπόν η ποίηση να παρηγορήσει για μια φορά ακόμη την πονεμένη ανθρωπότητα, έρχεται να μας θυμίσει πως, μέσα στο σκοτάδι της εποχής, υπάρχει ομορφιά, υπάρχει ρίγος, υπάρχει αλήθεια.

12 σχόλια:

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Αυτός ο στίχος:..Γιατί η ψυχή μας κάνει πανιά..
Εχω δει τόσες ψυχές να ανοίγουν πανιά , ήταν όμως μια που σχεδόν ζήλεψα τον τρόπο που ξεγλίστρησε στο φως..
Ας είναι..Καλό σου βράδυ

Α. Δ.Ε. ΒΑΛΜΑΣ είπε...

Καταπληκτική ιδέα Τόλη. Να βρίσκεται εκεί για σένα αλλά και για όλους, συντροφιά σου ένα ποίημα.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Εγώ θάλεγα μιά φωτεινή ανακοίνωση
για κάποιο αστέρι που θα λάμπει και θα φωτίζει τη ψυχή μας με ποίηση ...

Poet είπε...

Καλημέρα, Carpe diem, Τάσο, Ανδρέα.

Σήμερα, μια μέρα κρύα και σκοτεινή του χειμώνα, το νιώθω ακόμη περισσότερο ότι η ποίηση δεν είναι μια διαδικασία της λογικής, ούτε ένα φανταχτερό στολίδι στο δέντρο της πλατείας. Η ποίηση είναι μια στιγμιαία λάμψη της ψυχής, το ρίγος εκείνο και το δέος που πάντα θα μας διαφεύγει.

Λιτοί λοιπόν, γυμνοί κάτω απ' το φως.

Margo είπε...

Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι μέσα στον υπολογιστή μου που αράχνιαζε μέσα σε μια αποθήκη, κρύβονται τέτοιοι θησαυροί! Είμαι τυχερή που τους ανακάλυψα. Ευχαριστώ! Χρόνια Πολλά.

Μαρία Δριμή είπε...

Καλημέρα, Τόλη
και πάλι χρόνια πολλά! Για όσους από εμάς έχουν ξενυχτήσει αγκαλιά με τον τόμο κάποιου ποιητή, καρτερώντας στο όνειρο να ζωντανέψουν οι μαγικές του λέξεις, το διανυκτερεύον ποίημα είναι πράγματι ένα μεγάλο δώρο. Σ' ευχαριστούμε.

Poet είπε...

Α, τι θαύμα, τα δύο κορίτσια της μουσικής μαζί.

Καλωσόρισες, Margo, του Αιγαίου με το φωτεινό ζώδιο. Και, βέβαια, Maria Jose, παλιά μου φίλη πια. Και πάλι χρόνια πολλά.

Όμως ο θησαυρός και το δώρο, κορίτσια, είναι η αγάπη. Και η παρέα αυτή, που είναι γεμάτη ευγενικά αισθήματα, γεμάτη ταλέντο κι ομορφιά.

Ας γιορτάσει η ποίηση !

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στην παρέα. Αγαπητέ Τόλη δεν βρήκα το mail σου για να σου στείλω την ευχετήριο κάρτα. Δέξου λοιπόν από εδώ τις πιο θερμές ευχές για υγεία και δημιουργία για σένα και τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Αν θέλεις μπορείς να μου το στείλεις.

Α. Δ.Ε. ΒΑΛΜΑΣ είπε...

Μικρές, ανάλαφρες νυφάδες μόλις κάνουν στην Θεσσαλονίκη την εμφάνιση τους. Ένα μήνυμα αισιοδοξίας μέσα σε σκοτεινούς καιρούς. Κάποιος σε πείσμα των ανθρώπων επιμένει να ζωγραφίζει τις πόλεις λευκές, χαρούμενες, γιορτινές. Σύμπτωση; πάντως ο ύποπτος μου μοιάζει απόλυτα με τον Μέγα ζωγράφο που ήρθε έτσι απρόσκλητος και πάτησε ανάλαφρα τα πλήκτρα του υπολογιστή μου γράφοντας ένα χριστουγεννιάτικο διήγημα.

Poet είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Poet είπε...

Έκανα ένα λαθάκι και αναγκάστηκα να σβήσω όλο το σχόλιο.

Ευχαριστώ για την ωραία σου κάρτα, Σοφία. Υγεία, αγάπη και δημιουργία και σε σένα. Και μια ειδική ευχή : να μην ξαναφύγεις ποτέ από τη γειτονιά.

Το e-mail μου είναι nikiforou-poems.gr

Poet είπε...

Πάλι λάθος. Το e-mail μου είναι info@nikiforou-poems.gr