Μπορείτε να το διαπιστώσετε από το ελάχιστο γαλάζιο
που απομένει στο βάθος των ματιών μας.»
Νόστος, 2000
δώρο στον εαυτό μου για τα σημερινά μου γενέθλια
μέσα σε πολύχρωμα αδιάβροχα
και ζεστούς σκούφους
φορώντας τις μαγικές τους μπότες
βυθισμένοι σε αχνά χαμόγελα και φως
κάθε πρωί εισπλέουν
στο νηπιαγωγείο της γειτονιάς
οι άγγελοι που δεν γνωρίσαμε
σαν μπίλιες απ’ τις τσέπες τους
στο χώμα απλώνουν
όλα τ’ αστέρια τ’ ουρανού
μας δείχνουν τον θεό
που δεν πιστέψαμε
σκορπίζουν στον αέρα θαύματα
που δεν αξίζουμε
με μιαν ανάσα τους στηρίζουν
την ετοιμόρροπη ζωή μας
Τόλης Νικηφόρου
από τη συλλογή Χώμα στον ουρανό, 1998
Αναρτήσεις
16 σχόλια:
Ναι, όλα τα παιδιά έχουν γαλανά μάτια σαν γεννιούνται, γιατί κοιτούν με αθωότητα κατευθείαν ψηλά στον ουρανό και τον βλέπουν καθαρό κι αμόλυντο, γαλάζιο καθρέφτη της θάλασσας ή και το αντίστροφο... κοντολογίς, τον βλέπουν όπως είναι ή όπως θάπρεπε να είναι. Κι η ματιά τους κάνει θαύματα.
[Έτσι είχα γράψει κάποτε, γύρω στο '95, ένα διάστημα που είχα πάρει το γράψιμο στα σοβαρά. Μια ακόμα σατανική σύμπτωση, ε;]
Δεν ξερω αν θα μπορουσα να έχω αλλο χρώμα ματια..
Αστειο μπορεί να ακούγεται αλλα ετσι νιωθω..
Εχεις γεννέθλια λοιπον.
Να σου ευχηθώ τα καλύτερα τότε
Να σαι παντα καλά και γεμάτος ευαισθησίες
Καλημερα ομορφη kαι δημιουργική
Eυχαριστώ και πάλι Βίκυ, ευχαριστώ Μαρία. Παράξενη μέρα τα γενέθλια. Δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ ή να πενθήσω.
Να χαρώ που έφτασα ως εδώ και να χαρώ για όσα αξιώθηκα να ζήσω, ή να πενθήσω για όσους και όσα αγάπησα και χάθηκαν για πάντα.
Παράξενη μέρα τα γενέθλια. Και μάλιστα σε μια ηλικία που δεν πίστευα ποτέ ότι θα φτάσω. Και τώρα μου φαίνεται κυριολεκτικά απίστευτη.
Ας τη δούμε λοιπόν με τα γαλάζια μάτια της χαράς. Κι ας δούμε κατάματα τους λόγους της χαράς. Που δεν μπορούν να είναι άλλοι από τους ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν. Στ' αλήθεια τίποτα άλλο δεν έχει σημασία.
Βρε, λύσσα κακιά με το πένθος.
Η μέρα των γενεθλίων μας είναι από χέρι μέρα χαράς. Η μοναδική δικιά μας μέρα μέσα σ' έναν ολόκληρο χρόνο, επέτειος της μοναδικής δικιάς μας στιγμής στην αιωνιότητα.
Ο καλός θεούλης (του DNA συνεπικουρούντος) σού έδωσε από χέρι ένα συγκριτικό πλεονέκτημα - τα γαλανά μάτια. Εκμεταλλεύσου το για να χαίρεσαι όσο ζεις. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που μας αγαπάνε αρκεί να έχουμε τα μάτια ανοιχτά για να τους δούμε.
Κι άμα δεν θες να τους δεις εσύ, μήπως μπορείς να μου δανείσεις τα μάτια σου για να μην πάνε χαμένα μες στην γκρίνια σου; Τα δικά μου πράσινα κάτι σε τόπο χλοερό με κάνουν και βλέπω συνήθως. :-)
Και πάλι χρόνια σου πολλά και χαρούμενα. Άντε, χαμογέλα μας τώρα!
Tα γεννεθλια πρέπει να τα γιορτάζουμε παντα
Μη σκεφτεσαι ότι γερνάς.
Να γιορτάζεις το ότι γεννηθηκες.
Αυτο ήταν ενα μικρό κομματι που γραφαμε παντα οι κοπέλες η μιά στην άλλη οταν πηγαιναμε σχολειο
Στο αφιερωνω
Ολα βεβαια ειναι σχετικά μα για μενα προσωπικά τα γεννεθλια ειναι η ωραιοτερη μερα στη ζωή μου.
Να φανταστεις γιορταζω Οκτώβρη και ξεκινάω να το λεω απο Ιουνιο το πολύ!!
Και παντα προσπαθω η μερα εκεινη να ειναι οτι τελειότερο.
Γι αυτο ασε τις μελαγχολίες κατα μερος σημερα τουλαχιστον
Και, τέλος πάντων, άμα θέλει να μελαγχολήσει και να θρηνήσει, έχει άλλες 364 μέρες ο χρόνος (και κάθε 4 χρόνια 365 για τους πλεονέκτες).
Τόλη, ξεκίνα τη μελαγχολία από αύριο - άκυρο... από μεθαύριο. :-)
με την αχνή τη λάμψη της ψυχής
να στάζει φέγγος πάντα εντός σου
κι ένα χέρι δακυσμένο να σου δείχνει
πάντα την κορυφογραμμή των ονείρων
έτσι να πορεύεσαι
γαλάζιος και κόκκινος
βρεγμένος ως το θαύμα...
χρόνια πολλά Τόλη
ένα όνειρο μεγαλύτερος
ο κόσμος σήμερα...
Ρε κορίτσια, γεννήθηκα μελαγχολικός, αυτή είναι η φύση μου και δεν μπορώ να την αλλάξω (θυμάστε το ανέκδοτο με τον σκορπιό;) Ταυτόχρονα όμως είχα μέσα μου ένα μεγάλο πάθος και μια δίψα για ζωή.
Αυτά τα δύο και η περιπέτεια της ζωής μου μια με ανέβαζαν στον ουρανό και μια με πετούσαν στα τάρταρα. Στην επιστημονική ορολογία ελαφρά μανιοκαταθλιπτικός.
Εκτιμώ λοιπόν τις αγαθές προθέσεις σας και σας ευχαριστώ αλλά είναι λίγο δύσκολο να γίνω κάποιος άλλος. Εκτός πια κι αν, καθώς πλησιάζει ο χειμώνας, έρθει ένα χελιδονάκι που δεν αποδημεί και μου το ψιθυρίσει.
Χελιδόνι δεν έχω. Κάτι σε τίγρη σού κάνει; Αν ναι, πολύ ευχαρίστως.:-)
Ο Γιάννης Σ., που ήρθε πριν από λίγη ώρα, μου είπε να σου μεταβιβάσω τις ευχές του.
Σωστά Σκορπιός.
Αστο τα ειπες ολα.
ΜΙα ζωή ολόκληρη έζησα με σκορπιό..
Ξερω καλά πως είναι..
Εμείς τα σκορπιουδάκια είμαστε καλά παιδιά (κατά βάθος). Ε, Μωβ;
Καταγωγή από τον Πλούτωνα, τον βασιλιά του Άδη, με πατρίδα όμως τον ουρανό. Γι' αυτό και είμαστε λίγο μελαγχολικά, γι' αυτό και ονειρευόμαστε διαρκώς την επιστροφή μας στον ουρανό.
Το χελιδόνι (τ' ουρανού) μας απογειώνει, η τίγρη (της ζωής) μας προσγειώνει. Κάπως έτσι περνάει η ζωή μας, όπως πέρασαν πια και τα χθεσινά γενέθλιά μου.
Δεν μένει τώρα πια παρά να σας ανταποδώσω τις ευχές με κάτι από το κόκκινο και κάτι από το γαλάζιο, που συνδυάζονται και δίνουν το δικό μας φως. Καλημέρα.
Χρόνια πολλά και από μένα, από το φθινοπωρινό Βέλγιο.
Αν μπορούσα θα σου χάριζα για δώρο αυτό το Φθινόπωρο του Βελγίου. Ίσως είναι το μόνο όμορφο πράγμα εδώ, αλλά είναι πραγματικά ΥΠΕΡΟΧΟ!!! Τα χρώματά του, η θερμοκρασία του, οι συχνές εναλλαγές βροχής και ήλιου, φωτός και ομίχλης... Μάλλον θα έγραφες όμορφα ποιήματα εδώ...
Να είσαι πάντα καλά κι εγώ λέω να μην αλλάξεις. Έχω μια αδυναμία στους "μανιοκαταθλιπτικούς" τύπους. Ίσως γιατί το 'χω κι εγώ λιγάκι αυτό:-)
Επιπλέον, οι σκορπιοί είναι μάλλον της μοίρας μου. Ο αδερφός μου είχε γενέθλια χθες, όπως κι εσύ, κι ο Νάσος πριν λίγες μέρες. Όπως καταλαβαίνεις...δεν μπορώ να ξεφύγω από πουθενά.
Κι έλεγα κι εγώ «πού χάθηκε η Φένια και γιατί δεν εμφανίζεται». Ευχαριστώ θερμά για τις ευχές σου από το βροχερό και ρομαντικό Βέλγιο.
Ε, ναι, το έχουμε το τραβηχτικό μας εμείς τα σκορπιουδάκια. Έτσι κι αγγίξουμε κάποιον με την ουρά μας, δεν μας ξεχνάει ποτέ. Χαιρετισμούς στους ομοιοπαθείς.
Αύριο έχουμε Λέσχη Ανάγνωσης και θα μας λείπεις πάλι. Αν όμως είναι να έρθεις τα Χριστούγεννα, θα κάνουμε μια εορταστική σύναξη με ανάλογο βιβλίο. Έχουμε και καινούρια μέλη, λαϊκό προσκύνημα γίνεται.
Ας εκμεταλλευτώ κι εγώ την ευκαιρία αυτή για να πω μια «καλημέρα» στη Φένια που ήταν πέρυσι η καλύτερη παρέα σε λογοτεχνικές εκδηλώσεις. :-)
Καλημέρα! Καλημέρα και στους δυο!
Πολύ τρέξιμο εδώ πέρα αλλά ελπίζω πως τα Χριστούγεννα θα έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε από κοντά. Κρατήστε την γερά τη Λέσχη:-)
Κουκλίτσα μου, καλή δύναμη!
Τη Λέσχη την κρατάει γερά ο Τόλης. Εγώ δεν προλαβαίνω. Θα τα πούμε όταν έρθεις. :-)
Δημοσίευση σχολίου