Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Φυγή

Ζωγράφος και ποιητής, ποίημα και πίνακας μαζί.
Δεν έχει ξαναγίνει εδώ.

Γλυκό Μαγιάτικο ξημέρωμα στη Χαλκιδική
του Ντίνου Παπασπύρου (2007)

Το κόκκινο βάλαμε στην όψη φόρεμα
και στων βλεφάρων μας τη θλίψη
δίοδο δώσαμε στις πασχαλιές.
Στα χείλη άνθισε
ασυννέφιαστη του Μάη γαλήνη,
χυμός του εμείς.
Με φλόγα της νύχτας
το κενό από τη μέρα μετρήσαμε
κι αγνάντια στ' άστρα στις χούφτες κλείσαμε
τη μαγεία του όνειρου.
Το καλοκαίρι της φθοράς μας έζωνε.

Ντίνος Παπασπύρου
δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα,
τεύχ. 234, Ιαν. 1973

6 σχόλια:

Poet είπε...

Aναφέρει ο Ντίνος : «Χούντα, απαγορεύσεις των πάντων, ακόμη και των τραγουδιών. Γλυκιά Μαγιάτικη νύχτα σε έρημη ακτή της Χαλκιδικής, ξεδώσαμε σχεδόν μέχρι το πρωί με τα απαγορευμένα του Θεοδωράκη. Την άλλη μέρα βγήκε από μόνο του αυτό το ποίημα».

Ενδιαφέρον να ξέρει κανείς αυτή τη μικρή ιστορία, συνηθισμένη άλλωστε την εποχή εκείνη (ακούτε εσείς μικρά που κλαψουρίζετε για παντεσπάνι;)

Ανώνυμος είπε...

So good......

Μαρια Νικολαου είπε...

Mύρισε ο τόπος πασχαλιές..
Κι είχα τόσα χρόνια να μυρίσω αυτό το άρωμα..και να θυμηθώ το χρώμα..
Παιδί ακόμη..


Καλημέρα σε όλους

Μαρια Νικολαου είπε...

Μακάρι να κλαψούριζαν για παντεσπάνι..
Μα δυστυχως δεν έχουν ιδέα τι είναι..
ΟΤΑΝ ΤΑ ΕΧΕΙΣ ΟΛΑ....ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ..

Poet είπε...

Υποθέτω ότι όλα τα κακά κορίτσια είναι στη φυλακή.

Όμως. Ακόμη κι ένας παλιός αμαρτωλός του τζόγου σαν κι εμένα, on line poker δεν παίζει. Ούτε με τις όμορφες, ούτε με την τράπουλα (και βεβαίως ούτε με τα ποιήματα). Είπαμε ρίσκο, είπαμε χαμένοι από χέρι αλλά όχι και χωρίς συγκίνηση !

Καλημέρα, ανώνυμη !

Poet είπε...

Μαρία μου, συμφωνώ μαζί σου. Όταν τα έχεις όλα, δεν έχεις τη συγκίνηση (εκεί εγώ). Έχει μωρανθεί το άλας της γης. Και τι να τα κάνεις χωρίς τη νοστιμάδα τους;