Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008

Omar Khayyam, The Rubaiyat

Απόψε έχω κέφι για κάτι διαφορετικό. Μερικά από τα τετράστιχα του Omar Khayyam, σε μετάφραση του Edward Fitzgerald. Μνήμες της νιότης μου. Αφιερωμένα σε όλους εκείνους που αγάπησα και χάθηκαν για πάντα. Ας με συγχωρήσουν όσοι δεν μπορούν να τα απολαύσουν στα αγγλικά.

A book of Verses underneath the Bough,
A Jug of Wine, a Loaf of Bread - and Thou
Beside me singing in the Wilderness -
Oh, Wilderness were Paradise enow!

Ah, my Beloved, fill the Cup that clears
To-day of past Regrets and future Fears -
To-morrow? Why, To-morrow I may be
Myself with Yesterday's Sev'n Thousand Years.

There was the door to which I found no Key:
There was the Veil through which I might not see:
Some little Talk awhile of Me and Thee
There was - and then no more of Thee and Me.

Oh threats of Hell and Hopes of Paradise!
One thing at least is certain - This life flies;
One thing is certain and the rest is Lies;
The Flower that once has blown for ever dies.

The Moving Finger writes; and having writ,
Moves on : nor all your Piety nor Wit
Shall lure it back to cancel half a Line,
Nor all your Tears wash out a Word of it.

9 σχόλια:

Dreamer One είπε...

"A Jug of Wine, a Loaf of Bread - and Thou" although not necessarily in that order - in fact definitely not in that order, but I guess rhyme had to be served.

Το ένα ωραιότερο από το άλλο.

Μαρια Νικολαου είπε...

One thing at least is certain - This life flies..


in the immense sky..

Administrator είπε...

For just the tiniest second, it seems

Poet είπε...

Precisely, dreamer one. Not in that order but in an erotic disorder with Thou first and foremost. And let rhyme find its own rhythm.

Μαρία, το ήξερα ότι είσαι το κορίτσι του ουρανού. Όταν ανοίγει τα μονοπάτια της σκοτεινής βροχής.

Μαρια Νικολαου είπε...

Ισως εχω καπου κρυμμενο εναν γαλάζιο ουρανό..
Ισως παλι να μου τον εκλεψαν..
Το μόνο που ξερω ειναι πως από παιδί λατρευα τον γκρίζο..

Poet είπε...

Είμαι σίγουρος ότι κάπου έχεις κρυμμένο έναν γαλάζιο ουρανό...
Γνωρίζω όμως άριστα και τον γκρίζο. Μπορεί εδώ να με λένε poet, αλλού όμως ονομάζομαι utopia. Και η ουτοπία γνωρίζει και λατρεύει όλα τα χρώματα τ' ουρανού.

Poet είπε...

Και κάτι ακόμη. Κλέφτες και προδότες υπάρχουν παντού. Κανείς όμως, κανείς, δεν μπορεί να μας κλέψει τα χρώματα τ' ουρανού.

Administrator είπε...

Ούτε κι αυτά των ονείρων μας, όμως.

Poet είπε...

Φυσικά. Αφού ταυτίζονται τα όνειρα με τον ουρανό.