.jpg)
Ντίνος Παπασπύρου, πίνακας εμπνευσμένος από το ποίημα
και κάτω απ' τις κραυγές των γλάρων το ωδείο
στο πάρκο της Ηλεκτρικής από νωρίς περίμενα
κοιτάζοντας προς τη μεριά της θάλασσας
κάποτε φάνηκες
κι όσο πλησίαζες ήσουν εσύ
κι όσο πλησίαζες ήσουν εσύ
και μέσα στην ομίχλη μου χαμογελούσες
στις μύτες στάθηκες να με φιλήσεις
κι ύστερα έφυγες
κι όσο χρόνο τον χρόνο στο βάθος σβήνεις
τόσο πιο καθαρά λάμπεις στα μάτια μου
μέχρι που ξέρω πια με βεβαιότητα
πώς είσαι δεκοχτώ χρονώ
κάπου έξι μήνες πιο μικρή από μένα
πηγαίνεις στο παλιό ωδείο
σε λεν Σιμόνη κι αγαπιόμαστε τρελά
Τόλης Νικηφόρου
από τη συλλογή Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο, 1999
Αναρτήσεις
12 σχόλια:
"Σ αγάπησα τρελά..
τι λάθος Θεέ μου..
Να μην ξεχάσω, να ξεχάσω
ν' αγαπώ.."
Αγάπη, το μεγαλύτερο δώρο της ζωής. Τι όμορφο να έχεις αγαπήσει, τι όμορφο να έχεις αγαπηθεί, τι όμορφο να το θυμάσαι και να σου γεμίζει τη ζωή...
Ε, όχι και λάθος, Μαρία μου. Το ωραιότερο πράγμα στον κόσμο είναι. Η μεγαλύτερη συγκίνηση και η πηγή κάθε καλλιτεχνικής δημιουργίας. Κι αν το πληρώνει κανείς ακριβά κάποια στιγμή, δεν πειράζει, του μένουν οι αναμνήσεις για να γράφει ποιήματα. Ασφαλώς, δεν θα προτιμούσες να είσαι πικραμένη κι έρημη, χωρίς έρωτα.
Όσο για σένα, ανώνυμε/η, έχω να πω ότι η Σιμόνη είναι απόλυτα υπαρκτό πρόσωπο. Την ξέρουν όλοι οι παλιοί μου φίλοι. Μιλήσαμε προχτές στο τηλέφωνο και θα βγούμε για καφέ την άλλη εβδομάδα.
Η Σιμόνη ήταν ο εφηβικός μου έρωτας. Αργότερα παντρεύτηκε, απέκτησε τρεις κόρες και μερικά εγγόνια. Κι εμείς οι δυο χαθήκαμε. Λίγο πριν ξανασυναντηθούμε, σαν από θαύμα την είδα στ' όνειρό μου ένα βράδυ (με μια αφάνταστη νοσταλγία) και το άλλο πρωί της έγραψα αυτό το ποίημα. Για σκέψου, ένα ερωτικό ποίημα μετά 40 χρόνια !
Τώρα είμαστε καλοί φίλοι και καμιά φορά θυμόμαστε τα περασμένα (what might have been ...). Η Σιμόνη εξακολουθεί να είναι μια γοητευτική γυναίκα στην ωριμότητά της. Εγώ όμως τη βλέπω σαν το γλυκό κορίτσι που ήταν παλιά. Κι αυτό είναι το πιο ωραίο απ' όλα.
Σ' αυτό, το πιο ωραίο απ' όλα, όπως λες, Poet, αναφερόμουν κι εγώ. Τι όμορφη ιστορία, κι ακόμα ωραιότερο να την έχεις ζήσει και να σου έχει αφήσει τόση ζεστασιά.
Μου έχει αφήσει τόση ζεστασιά (και στη Σιμόνη, πιστεύω) γιατί είμασταν τότε πολύ νέοι, πολύ ρομαντικοί και αθώοι. Ε, πώς να μην νοσταλγείς αυτή την ομορφιά μέσα στο ψέμα και την προδοσία που βλέπουμε σήμερα τριγύρω μας !
Ξέρω τι θες να πεις και σε καταλαβαινω.. οπως πιστεύω πως καταλαβαινεις και συ την "υπερβολη" στις δικες μου λεξεις..
Η αγαπη ειναι ζωή και θανατος μαζί..
Aλήθεια..
τι θαλεγες να γράφαμε "τι σκέφτεται ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη.."
Πολυ το σκεπτομαι απο χθες.. :)
Για μένα η αγάπη είναι ζωή, τελεία και παύλα. Στη διάρκεια της ζωής μου μέχρι τώρα έχω νιώσει και την αγάπη και τον πόνο της απώλειας. Όμως έχω κρατήσει τα θετικά συναισθήματα γιατί πιστεύω ότι it's better to have loved and lost, than never to have loved at all. όχι, δεν είναι δικό μου, κάπου το διάβασα και μου έχει μείνει. Μπορεί εσείς να ξέρετε και να μου το θυμίσετε...
poet μπορώ να εχω ενα μαιλ σου να στειλω δυο φωτογραφιες ?
Εδώ είμαστε όλοι ελεύθεροι να γράφουμε ό,τι τραβάει η καρδιά μας, χωρίς μικροαστικές προκαταλήψεις ή διαμαρτυρίες από «αγανακτισμένους πολίτες». Ως μοναδική εξουσία εδώ αναγνωρίζεται η ποίηση και η λαχτάρα της καρδιάς και όχι τα αφεντικά και οι λαδωμένοι ποντικοί των παρασκηνίων.
Και βέβαια σε καταλαβαίνω, Μαρία. Η αγάπη είναι ζωή και θάνατος μαζί. Γιατί αγγίζει τις πηγές της ύπαρξης. Όσο για το τι σκέφτεται ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη ...
αυτό το λέει στα βιβλία του. Θα ήταν ενδιαφέρον όμως να γράψουμε κι εμείς εδώ τη δική μας εκδοχή.
Τι σημασία έχει, Λίνα μου, ποιος το είπε; Το θέμα είναι ότι δεν απαρνείται κανείς την αγάπη γιατί έτυχε να αγαπήσει μιαν ανάξια γυναίκα (λέμε τώρα). Ή ακόμη και μια πόρνη (ακραία υπόθεση). Βάλτε εσείς το αρσενικό στη θέση του θηλυκού.
Φτηνοί και ανάξιοι άνθρωποι υπάρχουν πάντα. Μπορεί να μας ξεγελάσουν για λίγο, μπορεί να μας πληγώσουν αλλά δεν μπορούν με τίποτα να θίξουν το μεγαλείο της αγάπης. Και δεν θα πρέπει με τίποτα να θίγουν τη δική μας προσδοκία και το δικό μας όνειρο.
Και βέβαια, Μαρία μου. Το e-mail μου είναι info@nikiforou-poems.gr
Γράψε μου, αν θέλεις, τη διεύθυνσή σου να σου στείλω κάτι κι εγώ με τη σειρά μου. Τα ποιητικά βιβλία μου.
Σου εστειλα δυο μαιλς..
και σ ευχαριστω κι απο δω
Δημοσίευση σχολίου