γραμμένο για τη Β.Ν.
αφιερώνεται στη Φένια που είναι ξενιτεμένη
στη Μαρία της φθινοπωρινής βροχής
και στη Λίνα της μακρινής φιλίας
αφιερώνεται στη Φένια που είναι ξενιτεμένη
στη Μαρία της φθινοπωρινής βροχής
και στη Λίνα της μακρινής φιλίας
φθινόπωρο.
με χρώματα βαθιά, ηδονικά, ανερμήνευτα.
ακούς πώς φτερουγίζει ο άνεμος στα κεραμίδια;
γλιστράει από τις χαραμάδες
σφυρίζει ένα νυχτερινό τραγούδι
σκορπίζει κόκκινα πουλιά στον ουρανό.
φθινόπωρο.
το φως γίνεται σύννεφο
και στα μαλλιά σου χαμηλώνει μυστικά.
ένας θλιμμένος άγγελος
κάθισε δίπλα σου δειλά
και σου κρατάει το χέρι
Τόλης Νικηφόρου
δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Φηγός,
τεύχ. 22, β' εξάμηνο 2007
Αναρτήσεις
5 σχόλια:
Λίγοι λατρεύουν το φθινόπωρο και το χειμώνα..
Λίγοι, μπορούν να καταλάβουν αυτους τους "λίγους" που νιώθουν το ίδιο..
Eυχαριστω για την αφιερωση.
Ειναι πολυ ομορφα λόγια ..
Έγραψα αυτό το ποίημα για ένα κορίτσι που συνάντησα ξαφνικά ένα βράδυ. Ένα κορίτσι με κόκκινα μαλλιά που έχει χάσει μεγάλο μέρος από την όρασή του. Βλέπει όμως καθαρά όλα τα μυστικά και όλα τα θαύματα και γράφει εκθαμβωτικά ωραία παραμύθια.
Τώρα διαπίστωσα ότι το ποίημα εκφράζει κι ένα άλλο κορίτσι που δεν συνάντησα αλλά γνωρίζω. Ένα κορίτσι του φθινοπώρου, της σκοτεινής βροχής και της αγριεμένης θάλασσας.
Ίσως εκφράζει και άλλες και άλλους. Όλοι μας έχουμε ανάγκη τα κόκκινα πουλιά στον ουρανό και τον θλιμμένο άγγελο που κάθεται πλάι μας δειλά και μας κρατάει το χέρι. Οι πιο σκληροί και μόνοι ακόμη περισσότερο.
Εγώ ανέκαθεν λάτρευα το φθινόπωρο! Δυστυχώς, στην Ελλάδα, αυτή η εποχή κοντεύει να εξαφανιστεί. Τα τελευταία χρόνια πάμε από τον καύσωνα στην παγωνιά.
Ευτυχώς που γράφονται ακόμα τέτοιοι στίχοι και καταφέρνουμε κι εμείς οι "φθινοπωρινοί" να ζούμε.
Γέμισα από χρώματα σήμερα!
Ευχαριστώ...
Όταν νιώθω ότι με σκέφτεστε δεν νιώθω και τόοοσο ξενιτεμένη.
Έχω ήδη υποβάλει αίτηση στον επουράνιο να καταργήσει το καλοκαίρι. Τρεις εποχές τον χρόνο είναι υπεραρκετές (η άνοιξη απλώς και μόνο για τη διαιώνιση του είδους). Δημιουργείται τώρα μια φοβερή παρέα από καταχθόνιους φθινοπωροχειμερινούς τύπους.
Η Φένια αναλαμβάνει να μας στέλνει βροχή και κρύο από το Βέλγιο (όχι όμως Βέλγους, προς θεού), η Μαρία
το αγαπημένο της τσουνάμι, η Μωβ να τα βάψει όλα στο χρώμα της. H Λίνα θα αναλάβει τη μετάφραση στη γλώσσα του πυκνού δάσους.
Κι εγώ; Εγώ παιδιά, να το ομολογήσω, είμαι Σκορπιός. Δεν φτάνει αυτό;
Δημοσίευση σχολίου