Το παράδοξο του παππού

Αντιγράφω από τη σημερινή Ελευθεροτυπία, Ράδιο "E" του Ανδρέα Ρουμελιώτη :

Ο Στίβεν Χόκινγκ συμφώνησε πως «με κάποιο άγνωστο μέχρι στιγμής μηχανισμό, η φύση εμποδίζει το ταξίδι προς τα πίσω», χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα «το παράδοξο του παππού». Εάν κάποιος ταξιδέψει πίσω στον χρόνο και σκοτώσει τον παππού του, τότε καθιστά αδύνατη τη γέννησή του. Ο Ρώσος φυσικός Ιγκόρ Νοβίκοφ σημείωσε : «μπορεί κάποιος να καταφέρει μέσα από τις «σκουληκότρυπες» να ταξιδέψει πίσω στον χρόνο και κατά κάποιο τρόπο να αναμειχθεί σε κάποιο παρελθόν του οποίου υπήρξε μέρος, αλλά δεν θα μπορέσει να σκοτώσει τον παππού του, ακριβώς επειδή δεν τον είχε σκοτώσει ποτέ (...) Το "παράδοξο του παππού" - συνεχίζει ο Ιγκόρ - δεν έχει εφαρμογή διότι πιθανότατα ο χωροχρόνος είναι συνεπής με τον εαυτό του».

Μπορείς να γεννηθείς και να γυρίσεις πίσω να σκοτώσεις τον παππού σου; «Μπορείς !», απαντάει ο Βρετανός φυσικός Ντέιβιντ Ντατς, χρησιμοποιώντας τη θεωρία για τα πολλαπλά σύμπαντα της Κβαντομηχανικής. Ταξιδεύοντας μέσω «σκουληκότρυπας» σ' ένα παράλληλο σύμπαν, όπου δεν έχεις γεννηθεί, μπορείς να πάρεις μαζί σου τον παππού, δήθεν για αναψυχή, και να τον σκοτώσεις εκεί ...

Όλα αυτά απ' αφορμή το μέγα πείραμα για το «σωματίδιο του θεού» στο υπόγειο της Ελβετίας. To ταξίδι στον χρόνο, στο παρελθόν ή στο μέλλον, το μεγαλύτερο ίσως όνειρο της ανθρωπότητας. Να δεις με τα ίδια σου τα μάτια αυτό που υπήρξε και αυτό που θα υπάρξει.
Να γίνεις, δηλαδή, ένας μικρός θεός. Το ταξίδι αυτό οδηγεί στον πλήρη παραλογισμό, με την ανθρώπινη βέβαια λογική.

Όλοι μας όμως έχουμε κάνει στο ταξίδι στο παρελθόν και όλοι μας θα κάνουμε κάποια στιγμή το ταξίδι στο μέλλον. Χωρίς να έχουμε την παραμικρή επίγνωση του γεγονότος. Όλοι μας ταξιδεύαμε στο τίποτα επί εκατομμύρια χρόνια και ξαφνικά, από μια σειρά συμπτώσεις, εμφανιστήκαμε εδώ με την παρούσα μας μορφή. Και όλοι μας θα ταξιδέψουμε στο τίποτα επί εκατομμύρια χρόνια και ξαφνικά, από μία σειρά συμπτώσεις, θα εμφανιστούμε κάπου με τη μελλοντική μας μορφή.

Ο θάνατος τα σβήνει όλα. Εμπειρίες, επιθυμίες, όνειρα, διαψεύσεις, πόνο και χαρά, όλα. Και τα συστατικά μας στοιχεία συνθέτουν κάποτε μια καινούρια ζωή. Χωρίς άλλη μνήμη παρά μόνο εκείνη των κυττάρων που βρίσκεται βαθιά μέσα μας. Με καινούριες εμπειρίες, επιθυμίες, όνειρα, διαψεύσεις, πόνο και χαρά.

Είναι συναρπαστικό, μαγευτικό, απίστευτο αυτό το αιώνιο ταξίδι της ζωής στις άπειρες μορφές της. Ένα ταξίδι ερωτικό που συντίθεται από πολλά άλλα μικρότερα ταξίδια. Όλα είναι ένα ψέμα και όλα είναι μια αλήθεια και τα μυστικά του κόσμου είναι καλά κρυμμένα μπροστά στα μάτια μας. Μόνο η μια και μέγιστη αλήθεια είναι ολοφάνερη και απλόχερα σκορπισμένη στον κόσμο. Η αγάπη. Να είστε καλά και να αγαπάτε, όπως είπε ο Ανέστης Ευαγγέλου λίγο πριν φύγει για το μεγάλο ταξίδι του το 1994. Να είστε καλά έως ότου ανταμώσουμε και πάλι για να αγαπηθούμε και πάλι.