Χρώμα δεν έχει ο πυρετός που δέρνει τα αγρίμια. Και μού 'λεγε ο ποιητής. Δε ζούμε σε καιρούς που
θρέφουν ποιητές. φύγε κωπηλάτης στην Έφεσο
και βρες τον πλοηγό της αιώνιας επιστροφής.
Είπα να φύγω, μα κάθε πρωί πηγάδι ο τόπος μου.
Πού να σταθώ; Ο χειμώνας σκοτεινός φέρνει φωνές
απ' τα καμένα χρόνια. Μες στο κρανίο τρέχουν
κουρσάροι και ξυπνούν τόσα κουφάρια μέσα μου.
Ποιό δρόμο να πάρω μακριά από την Έφεσο μια
γέφυρα να στήσω. πατρίδα, οι δρόμοι σου τραβούν
στη Δύση μες στων φιδιών το αλισβερίσι.
από τη συλλογή Η Έφεσος των αλόγων, 1993
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου