Η δυστυχία του θανάτου

'Εχει παιδάκια ο θάνατος να τα νταντέψει
και να τα νανουρίσει;
Άκληρος είναι ευθυνών.
Ποιος θα δεχόταν να τον νανουρίσει ο θάνατος;

Δυστυχισμένος είναι ο θάνατος, απόκληρος
διωγμένος.
Αιώνες μόνος, δίχως φίλους.
Ποιος θα 'θελε τον θάνατο για φίλο;

Ανάγωγος και αγενής είναι ο θάνατος.
Πάντα ακάλεστος και χωρίς ένα δώρο.
Ποιος θα 'θελε τα δώρα του θανάτου;

Δυστυχισμένος είναι ο θάνατος,
που ούτε ένα θάνατο δεν έχει.

Γιάννης Η. Παππάς
από τη συλλογή Στην άκρη του ονείρου, 2008