Τρίτη 17 Ιουνίου 2008

Πάντοτε πίστευα ...


Πάντοτε πίστευα στην αίγλη των ναυαγίων
Στα τελευταία πουλιά
Που μάχονται την καταιγίδα
Στα φύλλα που πριν πέσουνε στραφτοκοπούν
Πάντοτε πίστευα πως οι ποιητές
Μπορούν να χορέψουν
Πηδώντας από καμπαναριό σε καμπαναριό
Να περπατήσουνε σ' ένα σχοινί τεντωμένο
Πάνω απ' την άβυσσο
Να παίζουνε με λάμψεις ή με ίσκιους
Μουσική

Τάκης Βαρβιτσιώτης
Fragmenta ή Η βλάστηση των ορυκτών, 1985

Δεν υπάρχουν σχόλια: