Τώρα υπάρχει μόνο η σιωπή

Farewell and the last touch
Attic stele

Τώρα υπάρχει μόνο η σιωπή
Πίσω από κάθε όνομα
Πίσω από κάθε πράγμα

Μια μέρα γκρίζα
Κι άλλη ακόμα
Κι άλλες ολόιδιες σαν αυτή

Η αράχνη υφαίνοντας επίμονα
Ένα μαύρο αστέρι
Κι ούτε ένα φως μιας λάμπας
Που να τρέμει

Τώρα υπάρχει μόνο ένα πουλί
Κρυσταλλωμένο ανάμεσα σ' ένα κυκλώνα
Και το μενεξεδένιο πέπλο της βροχής
Σ' όλα τα δέντρα

Τώρα υπάρχουν μόνο τα σταυρωμένα χέρια της
που όλη τη μέρα απλώνονται
Νυμφαίες λευκές
Πάνω απ' τον ύπνο κάποιας λίμνης

Και προς το δείλι
Των μαλλιών της η προσευχή

Τώρα υπάρχει μόνο το πρόσωπό της
Το εκθαμβωτικά ωραίο της πρόσωπο
Το μισό σκεπασμένο με τριαντάφυλλα
Το άλλο μισό με χιόνι

Κι εκείνη η χώρα της ανάμνησης
Η τόσο μακρινή
Όπου αντηχούν τα βήματά της

Τάκης Βαρβιτσιώτης
από τη συλλογή Η μεταμόρφωση, 1971