Πάνω από ένα καθαρό κομμάτι χαρτί
Μέσα σε βρόμικες διαλυμένες κάμαρες
Γεμάτοι οργή κι απόγνωση
Αποφασισμένοι ωστόσο
Να το λεκιάσουν με λέξεις
βρόμικες λέξεις
άγιες λέξεις
λέξεις κλειδιά
ιδέες φαντάσματα
λυτρωτικές φράσεις
Θέλω να γνωρίσω όλους αυτούς τους μανιακούς του λόγου
Να γλείψω το μελάνι από τα δάχτυλά τους
Να φιλήσω τα παραμορφωμένα τους μέτωπα
Να συμμαζέψω τις τσαλακωμένες τους ονειρώξεις
Να διορθώσω τα ορθογραφικά λάθη του έρωτά τους
Να τους καθησυχάσω
Να τους πείσω πως δε χρειαζόμαστε άλλο αίμα γι' απόψε
Πως χορτάσαμε
Κι ύστερα να τους βάλω στο κρεβάτι
Και να τους νανουρίσω
Γιάννης Αγγελάκας
Από τη συλλογή Πώς τολμάς και νοσταλγείς, τσόγλανε; 1999
4 σχόλια:
Απόλυτα καθηλωτικό....
Χαίρομαι που σου αρέσει, Κάκια. Ένα διάστημα ήταν «το ποίημα που διανυκτερεύει» και ίσως το ξαναβάλω εκεί πάλι.
Είναι τρομακτικό,σαν δυό μάσκες.Τραγωδία κωμωδία.Πως ηρεμούν όταν πιάνουν αυτά τα γραμμένα χαρτιά!
Το πριν,αυτων που θα ρθουν μετά.
Κικη Ματέρη
Εντυπωσιακή γραφή..
Δημοσίευση σχολίου