Η πάνω πόλη

Ντίνου Παπασπύρου "Σπίτια στην Πάνω Πόλη" (2000)

Το μυρωδιόφωνο έπαιζε παλιές αξέχαστες ευωδίες

Χιλιάδες παιδιά πλημμύριζαν τις σελίδες του δρόμου

Κόκκινες μπάλες σκαρφάλωναν ορμητικά τους τοίχους

Οι γειτονιές ταξίδευαν πάνω σε στρώματα βασιλικού

γαρυφαλλιάς παπλώματα και γινωμένα ρόδια

Σκλαβώνει ένοπλη η μνήμη την νεκρή ζωή

Φωνές, μυρίσματα, τρεχαλητά, τσιμπήματα και πάρε-δώσε

Όμως καθώς ο καιρός υφαίνει τα νομίσματά του

καθώς ο καρπός μελετά την ωρίμανσή του

και ο μοχθηρός μπακάλης καιροφυλακτεί και τρέμει

όσους ταΐζει ο μάγερας το νόστιμο φαΐ

Έτσι

χαλά η βελονιά στο παλιοΰφασμα του χρόνου

σπάει η πετονιά, το δόλωμα δεν πιάνει

σαπίζει η μαύρη η μηλιά μέσα στα παραμύθια

και μόνοι μας πια πρέπει να απαιτήσουμε

τις δικές μας μυρουδιές

Γιώργος Χουλιάρας
από τη συλλογή Δρόμοι της μελάνης, 2005

Πηγή: Translatum, Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης

Οι χαμένες λέξεις

Ο ξερός, βιαστικός κρότος της πένας

διασχίζει την αρυτίδωτη επιφάνεια του χαρτιού

-μια μηχανή καϊκιού στη δικιά της θάλασσα

ο θόρυβος τρομάζει τ' άγρια κοπάδια

των λέξεων που ορμητικά ξεχύνονται

προς το βυθό και χάνονται

αφήνοντας πίσω τους σύννεφα μελάνης

συσκοτίζοντας τη φυγή τους

σαν τις πονηρές σουπιές

που χάνονται για πάντα

απ' την ολιγωρία του άναρθρου ψαρά

Γιώργος Χουλιάρας
από τη συλλογή Η άλλη γλώσσα, 1981

Πηγή: Translatum, Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης