Δευτέρα 9 Αυγούστου 2021
Απ' την πολλή αγάπη μου
Μισή πέτρα, μισή γυναίκα./
Καρφώθηκα σε τούτη 'δω τη θάλασσα/
ν' αρμενίζω έκτοτε στις θάλασσες του νου./
Έχω το χάρισμα να βρίσκιω λέξεις./
Το μυαλό κολλάει πάνω τους./
Δεν τις καίω, δεν τις αναλωνω./
Τις κρατάω σφιχτά, νιώθω την ανάσα τους.
Τις αφήνω να γλιστράνε στη σάρκα μου./
Να πέφτουνεε./
Να γίνονται θάλασσα οι λέξεις μου.//
.............................................................................
Μαρίνα Μιχαήλ Χρηστάκη//
από τη συλλογή Αρμενόπετρα, 2020
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου