Μαζί

Ζούμε μαζί εδώ και χρόνια/ Ήρεμα, συγκαταβατικά/ Δείχνεις κατανόηση στις αδυναμίες μου/ Ακούς δίχως να μιλάς/ Συμπάσχεις δίχως να κρίνεις/ Όταν βρίσκομαικ με φίλους/ μοηυ κλείνεις το μάτι/ Απλώνεις το χέρι/ και με παρασέρνεις./ Αέναες περιπλανήσεις του μυαλού/ η σχέση μας. Τα βράδυα αφουγκράζεσαι τις αναπνοές μου/ Και τα πρωινά πίνουμε καφέ μαζί. Πώς να σες βγάλω από τη ζωή μου/ Πώς να σε προδώσω/ Αγαπημένη μου μοναξιά; ............................................................................... Αφροδίτη Διαμαντοπούλου// από τη συλλογή Το γλαυκό και το μπλε της νύχτας, 2021