Κλεμμένο σύννεφο

Έχω στις τσέπες μου δυο βώλους καταγάλανους/ κι ένα άσπρο σύννεφο που άγγιξε τα δέντρα./ Μα τι απρόσεκτο αλήθεια, πώς ξηλώθηκε/ κι έμεινε η φόδρα στα κλαδιά λευκή παντιέρα./ Ολημερίς από τα γύρω χαρακώματα/ μεσ' απ' τη σκόνη ξεμυτίζαν οι γειτόνοι/ με τα δυο χέρια τους ψηλά, με άγρια χάχανα/ για την ανέλπιστη ουράνια εκεχειρία.// ........................................................................... Έχω στις τσέπες μου ένα κλεμμένο σύννεφο/ σαν μαντιλάκι κεντημένο με δαντέλα/ μήπως τα γόνατα πληγώσω στο παιχνίδι μου/ μήπως ξεχάσω ν' αγαπώ σαν μεγαλώσω// ........................................................................... Δημήτρης Παπακωνσταντίνου από τη συλλογή Δρόμοι στη σκόνη, 2021