Υστερόγραφο

Σου γράφω από το μακρινό μέλλον/ έχουν περάσει δύο χρόνια/ και πλέον έπαψα να επιστρέφω/ σε μέρη που δεν άνηκα./ Διέγραψα τις τελευταίες μνήμνες μου/-/ δεν κρατάω φωτογραφίες γιατί αρκούν οι μουσικές/ λαο όλοι αυτοί οι στίχοι στο συρτάρι μου-// κάποτε είπα θα πετάξω εκείνα που δεν μου έμοιαζαν, κάποτε είπα θ' αρνηθώ ό,τι δεν είναι δικό μου// Τώρα ξυπνάω στο κέντρο της πόλης/ από τους ήχους των βημάτων στο πλακόστρωτο,/ από τα ξύλινα παντζούρια που ανοίγουν,/ απ' το φιλί του στον δεξιό τον ώμο μου./ μοιάζω περισσότερο με Ιούλη, λπετά φορέματα επιλέγω να φοράω/ και αρώματα που δεν θυμίζουνε στιγμές-// τις Κυριακές συχνά προσεύχομαι/ ότι αυτό το ποίημα καλά κι εσένα βρίσκει!// Δέσποινα Ντάση/ από τη συλλογή Μνήμες μικρού μήκους,2020