Όλοι γυμνοί

 

άφησε τα μαλλιά σου 

να μακρύνουν

φόρα κουρέλια

αλάτι

τα τρύπια σου γόνατα

κόψε τα χείλη

απ' την άνοιξη που ξεστόμισες

Κανένα

σε λένε

όσο αντέχει το κακό 

πρέπει να έχει ένα  σκύλο

με αλυσίδα 

η ιστορία σου

κι ένα κοπάδι

ολοκόκκινο 

να στροβιλίζεται

στο μάτι του κυκλώνα

η οχλαγωγία σαν επίλογος

συνηθίζεται

για κάθε χειροκρότημα

ένα ίσκιος πεθαίνει

πώς μείναμε όλοι γυμνοί ...

Νιόβη Ιωάννου

από τη συλλογή Στην πυρά, 2021