Δεν ξέρω ποιο παραμύθι να σου πω
Μου τελειώσανε οι ιστορίες
όπως όταν ήμαστε παιδιά
τα βράδια στα διπλανά κρεβάτια
μου ζητούσες και σου έλεγα
για το φεγγάρι και τους κύκλους του
για τα κύματα και τους αφρούς τους
για τους πειρατές και τα λημέρια τους
για τους θαλασσοπόρους και τις ακτές τους
για τις πριγκίπισσες και τους πρίγκιπες
για το πριν και το μετά
Αποζητούσες να αποκοιμηθείς
στις πολιτείες των ονείρων
Τώρα όμως, αδερφή μου,
δεν έχω άλλο παραμύθι να σου πω
Πέθανε και ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα
κι ο αγαπητικός και η Βοσκοπούλα
ο Χριστός κι ο σατανάς
ο αυτοκράτορας κι η επανάσταση
Μου μήνυσαν χτες βράδυ
πως επιθυμούν να βρουν ξανά
την ομίχλη των μύθων τους.
Κι αν ποτέ ανακαλύψουμε το κενό μας
να μας ξανάρθουν.
Μαργαρίτα Παπαγεωργίου
από τη συλλογή Φιλιά στο κενό, 2020
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
Ευχαριστώ πολύ
Δημοσίευση σχολίου