Ο πατέρας μου ήταν διάσημος

Ο πατέρας μου ήταν διάσημος

γι’ αυτό στην κηδεία του

δεν εκφώνησε κανείς επικήδειο

δεν ετάφη καν δημοσία δαπάνη

δεν κυμάτισαν οι σημαίες μεσίστιες.

Δεν ήταν γιος του Τυδέα

μητ’ εγγονός του Οινέα

πολύ νωρίς εγκαταλείποντας το Άργος

ξεχάστηκε σε κάποιες Άγραφες σελίδες.

Ο πατέρας μου ήταν διάσημος

αγνόησε τα πρωτοσέλιδα εφημερίδων

τις οβάλ τράπεζες της τηλεόρασης

τα παρατεταμένα αγήματα

τις λαμπερές στολές των ιπποκόμων.

Ο πατέρας μου ήταν διάσημος

κάθε πρωί και κάθε βράδυ

στη θέση του

όπου να τον απέθεταν εκεί στεκόταν

και περίμενε.

Ο πατέρας μου ήταν διάσημος

μ’ ένα κρανίο ανοιχτό στην άκρη

κατέβαινε στα χέρια μου τις νύχτες

και μιλούσε.

Ο πατέρας μου ήταν διάσημος

στα αγγελτήρια θανάτου

στις σωρούς των αναπεπταμένων χωμάτων

στα ερείπια απολιθωμένων εντύπων

στων ειδήσεων τη χυδαία έκβαση.

Ο πατέρας μου ήταν διάσημος

στους θεούς και τους δαίμονες

στις απούσες τελετουργίες

στα σχετικά με τις αφέσεις αμαρτιών.

Δεν προσευχόταν, έφευγε τα βράδια

μακραίνοντας, μικραίνοντας κι αχνοπατώντας.

Δεν ωφελεί να πει κανείς για τον πατέρα του

όταν συμβαίνει ενίοτε να ’ναι διάσημος.

Προσπάθησα σε κάποιους να εξηγήσω

για την υπεροχή μίας διάκρισης, επί ματαίω.

Ο πατέρας μου ήταν διάσημος

κι όμως ποτέ δεν βρήκε θέση στο καρνέ μου

θυμόμουν απέξω το τηλέφωνό του^.

δε χρειάστηκε επομένως ν’ ακολουθήσουν τώρα διαγραφές.

Άλλωστε φροντίζω να διατηρώ από χρόνια

την ίδια πάντα ατζέντα. 

Είναι γι’ αυτό που όλοι οι νεκροί μου

παραμένουνε παρόντες.

 Κώστας Κρεμμύδας

από τη συλλογή Κάπα όπως μακάβριο, 2019