Κύκλωπας

Μπαίνεις ολόκληρος μέσα μου,

με ξεγελάς με σπέρμα.

Σαν να΄τανε βροχή από αστερισμούς.

Βγαίνω δίχως ρούχα

και σε ψάχνω.

Σε αφήνω να μαζέψεις νερό

από τις σχισμές

στο σώμα μου.

Η άλως από το στήθος μου

γάλα πρωτόγονο.

Κι όμως, δεν χορταίνω.

Υπάρχει και άλλος χώρος εδώ

για να κατοικηθεί.

Κοιτώ την πόρτα που μένει ανοιχτή.

Κρατώ στα χέρια μου το κόκκινο κρασί.

Κύκλωπας εσύ; Εγώ; Ποιον να μεθύσω;

«Θέω» σημαίνει τρέχω.

Ποιος γοργοπόδαρος Θεός να κατοικεί

πέρα από τα χέρια σου και τα χέρια μου

σε τούτο το κενό;

 

Γιώτα Αθανασίου
από τη συλλογή Γλύπτης Χρόνος, 2019
Εκδόσεις ΑΓΓΕΛΑΚΗ
Σχέδιο Γιώτα Βόνη