Δε φοβάμαι να σου πω
Ποια ώρα κύλησε ο ήλιος απ’ τον ώμο σου
Και πριν σμίξει με τα λασπόνερα στα ρείθρα
Έγραψε φωτεινά ποιήματα για εξασκημένα μάτια
Στους περπατημένους δρόμους
Εκεί άφησες τα βήματά σου μια φορά
Κι εγώ στις χούφτες σου
Στα ματόκλαδα
Στα χείλη
Με έλεγες «μάννα»
Σου υποσχόμουν θαύματα
Έτσι είναι τα ζευγάρια
Όταν ξεκινούν τους μεγάλους δρόμους της ματαίωσης
Το σημείο εκκίνησης σπαρταρά θαύματα
Στη λήξη φωτεινά κουρέλια για τρελούς.
Ρία Φελεκίδου
από τη συλλογή Η Ιστορία Ίδια, 2019
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου