I
Το πρόσωπό σου φέγγει στα μαλλιά σου καθώς φεγγάρι χει-
μωνιάτικο στο δάσος.
I I
Μήτε και τα πουλιά γνωρίζουνε τι χρώμα έχουν τ’ ανεξιχνίαστα
μάτια σου.
I I I
Ακούω πάντα τη φωνή σου κι ας μην είσ’ εδώ.
IV
Το φιλί σου είναι πιο δροσερό κι απ’ του όρθρου τα ποτάμια.
V
Το πλοίο του δειλινού μονάχα εσένα θέλει στο τιμόνι.
VI
Ένα σεντούκι αναζητώ να θησαυρίσω την αναπνοή σου.
VI I
Άλλα τόσα έχω να μάθω, για να σ’ αποκτήσω
στο σχολείο του ανήλικου χρυσάνθεμου.
Νίκος Παπάνας
από τη συλλογή Πρώτη δημοτικού και άλλα, 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου