φωλιάζουν μέσα μου λύπες
απουσίες και ελλείψεις
σαν δυο εραστές βαθειά λυπημένοι
που στέκονται σφιχταγκαλιασμένοι
κάτω από έναν χλωμό φανοστάτη
στη λίμνη των Ιωαννίνων
μεσάνυχτα με την υγρασία
να νοτίζει ψυχές και σώματα
και μπουκώνουν τα μάτια με δάκρυα
που έχασαν τον χρόνο τους
και στοιβάζονταν από καιρό
διστάζοντας να βγουν στο φως
εκλιπαρώντας για μια δύναμη εξώθιησης
σαν την αληθινή αγάπη
ή
σαν τον έρωτα που σου αποκαλύπτει
ότι δεν ζούσες έως να τον βρεις
πάντα απροετοίμαστος, πάντα αγόρι
με μόνιμη την απορία στα μάτια.
Γιώργος Δουατζής
από τη συλλογή Το κόκκινο κασκόλ, 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου