Σε λόφο προαστίων
συμπτώσεις με οδήγησαν
και στην καταπράσινη αυλή
με τις εξωτικές χορεύτριες
και τους νωθρούς θαυμαστές τους,
ένα λευκό πουκάμισο
μοιάζει να κατοικείται από άγγελο.
Οι άλλοι άνθρωποι γύρω,
στα μάτια μου πέτρες.
Κάποιο γραμμένο παιχνίδι
εκτυλίσσεται στα άσπρο σπίτι απόψε
και νιώθω μονάχη στο πεζούλι.
Τα νύχια μου στο ποτήρι,
αμήχανα ξύνω.
Σαν με πλησιάζει
νιώθω τον κόσμο μου
να χάνεται αναμεσα
σε δυο γαλάζια μάτια
και στον ζωώδη χτύπο της καρδιάς μου.
Τίποτε ξανά δεν θα 'ναι το ίδιο.
Μαριάνα Λαλαούνη
από τη συλλογή Έρμαιο, 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου