Σκόνη πάνω σε παλιά βιβλία

Το ποίημα αυτό είναι απ' τα ποιήματα

που ασφυκτιούν στο χαρτί

Ονειρεύεται μια νύχτα

να δραπετεύσει

και να γνωρίσει τον κόσμο

Να περιηγηθεί εκεί που γεννιέται η ζωή,

εκεί που γράφεται η ιστορία,

εκεί που αψηφούν τον θάνατο

και τους φυσικούς νόμους,

εκεί που κερδίζουν το ψωμί,

εκεί που αλλάζει ο κόσμος,

εκεί που γκρεμίζουν τα τείχη

Να αναπνεύσει ελεύθερο,

να αγαπήσει και να μισήσει,

να μεθύσει από έρωτα,

να γίνει κτήμα όλων των ανθρώπων,

να γίνει τραγούδι

που θα τραγουδήσουν όλα τα στόματα

Να γίνει αέρας και βροχή

και η σκόνη πάνω σε παλιά βιβλία,

να γίνει θάλασσα ανταριασμένη

που θα μιλούν για αυτή οι παλιοί ναυτικοί

στα καφενεία του λιμανιού

Να εισβάλλει σε παλιά βιβλία

και ασπρόμαυρες φωτογραφίες

και να διασχίσει κάθετα την ιστορία

Απ' τον Οκτώβρη του '17

στον Ιούλιο του '36,

απ' τον Δεκέμβρη του '44

στον Νοέμβρη του '73

και στο φθινόπωρο του '77

Κι όταν πια γνωρίσει τη ζωή

απ' την καλή κι απ' την ανάποδη,

όταν στις βαθιές αυλακιές στο μέτωπό του

μπορεί κανείς να διαβάσει

ύμνους και θρήνους

για τη ζωή και τον θάνατο,

τότε να ξαναγυρίσει στο χαρτί

και κάθε λέξη του

να έχει να αφηγηθεί μια ιστορία

Νίκος Σουβατζής

από τη συλλογή Χειμερινή Ισημερία, 2019