Κρασί

Παλαιωμένο κρασί
η μοναξιά, 
μεστώνει η γεύση
με τα χρόνια, 
των χωρισμών η οξύτητα
πιο ήπια πια, 
τα δάκρυα, 
σαν στολίδια,
ισορροπούν στα χείλια τα γυάλινα,
οι πιο καλές σοδιές. 
οι πιο ευχάριστες συντροφιές, 
έχουν ζυμωθεί
σε ολοπόρφυρες χορδές,
οι απουσίες
έχουν χάσει
την αλλοτινή στυφάδα τους,
μια γεύση μεταξένια
κυλά ως την καρδιά, 
η πιο μακρά επίγευση
η μνήμη, 
οι συνειρμοί.

Παλαιωμένο κρασί
η μοναξιά,
σερβίρεται μονάχα
σε γιορτές ,,,


Νεκταρία Μενδρινού
από τη συλλογή Σύννεφα στο νερό, 2018