μ' αγάπη και με προσοχή το μυαλό μου
Κατερίνα Γώγου, Θέλω να κουβεντιάσω
αν ήμουν πουλί
και ήσουν παραλία
κι ήμουν πουλί της θάλασσας
και λάτρις σκουληκιών
που κρύβονται στην άμμο
και σου 'μπηγα το ράμφος μου
κι αν έμενες εκεί
παρά το κρύο του χειμώνα
κι ερχόμουν στις λακκούβες σου
να κρύψω αυγά
και κάποτε όταν έρθει η ώρα και πεθάνω
αγκάλιαζες σιγά σιγά με τον καιρό τα οστά μου
τότε θα μ' αγαπούσες;
βέβαια είμαστε άνθρωποι
κακώς που σε ρωτώ
μα αν προσπαθήσω πιο πολύ
δεν θα 'ναι σαν πουλί να τραγουδώ;
Κατερίνα Ζησάκη
από τη συλλογή Μισέρημος, 2018
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Όπως πάντα πολύ όμορφες επιλογές. Διάβασα και τα προηγούμενα ποιήματα της Κατερίνας Ζησάκη, οπωσδήποτε ξεχωρίζει η γραφή της.
Μετά από πολύ πολύ καιρό, μια μικρή καλησπέρα αγαπημένε μας ποιητή:) Πόσο χαίρομαι που δεν κουράστηκες να συνεχίζεις το έργο σου σ' αυτή τη γωνιά!
Μόλις τώρα είδα τυχαία το σχόλιο σου, παλιά μου φίλη, «κορίτσι των άστρων». Καλημέρα με την κυριακάτικη λιακάδα της Θεσσαλονίκης ! Όπως ξέρεις, εδώ και μερικά χρόνια, τα ιστολόγια έχουν ατονήσει και σχόλια γίνονται πολύ σπάνια. Έτσι το δικό σου ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη !
Εγώ θα συνεχίζω να ενημερώνω τα ιστολογια μου όσον αντέχω. Έστω και από ένα πείσμα ! Να είσαι καλά, ένα ανοιξιάτικο χαμόγελο !!
Δημοσίευση σχολίου