δεν οδηγούν πια μονοπάτια,
είν'' αδιάβατα,
έχουν χορταριασμένα ξώθυρα
και υγρά ντουβάρια,
λερά απ' τη σκουριά μανουάλια,
ορφανά από κεριά.
Ετοιμόρροπα είναι κι από πείσμα
αντιστέκονται στους καιρούς.
Η αγιότητα τους περισσεύει
και η γαλήνη τους μας ξεπερνά.
Αλειτούργητα στέκουν, με σβηστά καντήλια
κι αγιαστήρια με άκαφτο λιβάνι.
Μοιάζουν βράχια καρφωμένα
στα ριζά, στις πλαγιές των βουνών,
σε ράχες και δύσβατους γκρεμούς,
μα και σιμά στη θάλασσα.
Μες τα πουρνάρια και τα αρμυρίκια ξεχασμένα,
κρατούν την πίστη μας όρθια !
Ανδρέας Δαβουρλής
από τη συλλογή Ελεύθεροι λογισμοί, 2017
1 σχόλιο:
Ο Ανδρέας Δαβουρλής γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ασυρματιστής στην Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ). Είναι απόστρατος αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος.
Στις γραφές του, με ποιητική διάθεση, όπως τις αποκαλεί, διακρίνει κανείς την αγάπη του για τη θάλασσα, τον άνθρωπο και τον έρωτα.Η επαφή του με τους ναυτικούς και το υγρό στοιχείο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ποιητική του έμπνευση. Ποιητικές του γραφές συμμετείχαν στον 2ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό της Βιβλιοθήκης Σπόρτου Αιτωλοακαρνανίας όπου, ανάμεσα σε εκατοντάδες συμμετοχές, απέσπασε την 4η θέση. Ποιήματα του έχουν δημοσιευτεί κατ' επανάληψη σε λογοτεχνικά περιοδικά και έχουν μεταδοθεί από διαδικτυακά ραδιόφωνα.Επιλεγμένες γραφές του ακούστηκαν στην Ποιητική Βραδιά του Λαογραφικού Μουσείου της Αίγινας το καλοκαίρι του 2017.
Δημοσίευση σχολίου