Άτιτλο (Σε κανέναν δεν το είπα ...)

Σε κανέναν δεν το είπα.
Πήγα απ' το πατρικό
με φως νερό τηλέφωνο
κομμένα
και στα κρεβάτια ήταν
τα στρώματα 
έτσι σκέτα
ναι, σκέτα ήταν
και η βιβλιοθήκη που
ακουμπά στο πάτωμα και 
φτάνει στο ταβάνι είχε
ακόμη  όλες μου τις 
εγκυκλοπαίδειες και μισό 
κιλό κολώνια 
κι ένα δάχτυλο ωμό
ξεπερασμένο να χάσκει
τρέμοντας
κι ύστερα άνοιξα το 
συρτάρι του μπαμπά και
πήρα όλα του τα 
κομπολόγια
δυο old spice φερμένες
από την Αυστραλία και 
έναν μικρό μικρούλη
νυχοκόπτη

Δάγκωνα τα χείλη μου
για να  μην κλάψω και τα
κατάφερα γιατί κατά
βάθος είμαι μια σκληρή
κόρη του γιαλού κι 
επειδή όταν κλάψω
θα κλάψω 
όταν μπω ξανά εκεί
κρυφά 
και πάρω και το κόκκινο
χρυσό του 
δαχτυλίδι.


Αγγελίνα Ρωμανού
από τη συλλογή Back Door, 2018