Αδικαιολογήτως παρών στον κόσμο

Νά ’ρθεις γιὰ λίγο
νὰ μ’ ἀντικαταστήσεις
κι ἀντάλλαγμά σου τὸ μπαλκόνι μου,
ὁ ἣσυχος μικρός μου κόσμος
-τὰ σμήνη τῶν περιστεριῶν,
ὁ δρόμος τῶν περαστικῶν ζητιάνων,
οἱ ἀνέκφραστοι ὑπήκοοι
στὴ στάση τῶν ἀστικῶν…
 
Νὰ καθίσεις στὴ θέση μου,
νὰ μοῦ δώσεις τὰ πόδια σου
νὰ σηκωθῶ, νὰ τρέξω.
Νὰ μοῦ δώσεις τὰ μάτια σου
κι ἓνα δρόμο ἀγαπημένο.
Νὰ μοῦ δώσεις τὴν καρδιά σου
καὶ μιὰ μάχη, νὰ μ’ ἀνάψει.
 
Γιὰ δυὸ τρεῖς ὧρες
ἀδικαιολογήτως παρὼν
στὸν κόσμο σου.

Θοδωρής Βοριάς
από τη συλλογή Στιγμές από το ρεπερτόριο του θανάτου, 2018