Κοιτάζοντας ένα ερωτευμένο σιντριβάνι

Μια νύχτα θα ταξιδέψω για πάντα. Θ' αγκαλιάσω με τα χέρια την πόλη και θα πνιγώ στη δίνη των χρωματιστών νερών

Θα 'ναι μια νάρκωση ή ο θάνατος, δεν ξέρω να πω. Μέσα στα δάκρυα δεν θα καταλαβαίνω πια γιατί το  θέλησα ούτε πού αστόχησα. Οι αποσκευές μου θα παρασύρουν το σώμα μέχρι τη θάλασσα , ως τους υφάλους έξω απ' τον παλιό σταθμό. Άμμος και ξερολιθιά

Σφυρίγματα των τρένων κι ο κάμπος ολόγυρα και δεν θα μπορέσω να καταλάβω γιατί ήσουν και καταδότης και συνεργός

Μες στη νεροσυρμή δεν θα σε ξαναδώ ποτέ. Μια νύχτα θ' αγαπηθούμε για πάντα. Καθώς θάλασσα και ουρανός


Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου
από τη συλλογή Ποιήματα της τελευταίας άνοιξης, 1969-1971