απ' το μηδέν ως το μηδέν
κι άλλοτε πάλι
στο δέντρο της αναμονής κρεμάμενος
να σας κοιτώ από ψηλά, ελπίζοντας
πως θα μου γνέψει ο άνεμος
να τον φιλοξενήσω.
Εντούτοις, τι μυστήρια μουσική
να ψηλαφείς τα πλήκτρα του καιρού
χωρίς ν' ακούς ούτε κάτι σπουδαίο.
Να λες, δεν γίνεται
θ' ανοίξει μια πληγή
να με τραβήξει επιτέλους απ' το τέλμα.
Ας πούμε ένας έρωτας ασύρματος
μια λέξη ανείπωτη μα χιλιοειπωμένη
ένα σκαρί με ραγισμένες μηχανές
μια Κυριακή χωρίς ισοπαλία.
Χάρης Μελιτάς
από τη συλλογή Εξαιρέσεις, 2018
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
Καιρό είχα να περάσω από το Λιβάδι σου Τόλη..
Όπως πάντα με περίμεναν μερικά διαμάντια διαλεγμένα με αγάπη και φροντίδα από τα χέρια σου..
Χαιρετισμοί ζεστοί σαν τις ημέρες που διανύουμε..
Δημοσίευση σχολίου