κάθομαι εδώ κι ενώ ο χρόνος
με κυνικές γκριμάτσες
μου γνέφει θυμίζοντας
τον τελικό αφανισμό μου
μηχανεύομαι ύμνους
φωταγωγώ την άβυσσο
μ' ελπιδοφόρους πυρσούς.
Στην εμμονή του
να ζωγραφίζει βέλη
με κατεύθυνση το χώμα
του απαντώ με βλέμματα
που στοχεύουν καρτερικά
τον αχανή ουρανό !
Κυριακή Καρσαμπά
από τη συλλογή Σχεδόν γυμνή σαν την αλήθεια, 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου