Η ώρα της ποίησης

(1) Στο περιθώριο της ζωής ανθίζουν τα ποιήματα
(2) Κι όμως το περιθώριο είναι η αληθινή ζωή
(3) Εκεί που ο χρόνος δεν ορίζεται
(4) Και δεν πρέπει να κάνεις το λάθος
(5) να πεις τον αριθμό 24
(6) ή έστω να τον σκεφτείς.
(7) Τα ωραία έρχονται μετά: 
(8) Όταν πέφτεις στο κενό του χρόνου,
(9) Όταν ταλαντεύεσαι μαγικά ανάμεσα στο πάντα και το ποτέ,
(10) Όταν αιωρείσαι πάνω από τη λευκή κόλλα χαρτί
(11) Τότε αλλάζει ο μέσα σου ρυθμός
(12) Και το εσωτερικό τοπίο φωτίζεται
(13) Τότε η αμηχανία σου μοιραία γίνεται λέξη
(14) Και η λέξη γίνεται στίχος
(15) Στίχος που δεν χωρά σε μια συμβατική μέρα
(16) Που δεν μπορεί να κλειστεί μέσα σε 24 ώρες αλλοίμονο !
(17) Το ξέρεις πια ! Σε ένα άχρονο παρόν ανθίζουν τα ποιήματα
(18) Όταν δεν είσαι αναγκασμένος με μετράς τις ώρες
(19) Και να πρέπει να τις βγάζεις πάντα 24
(20) Όταν τολμάς να επινοήσεις μια δική σου ώρα
(21) Τη δική΄σου ώρα που θα 'ναι συνώνυμη της αιωνιότητας
(22) Που θ' αποτελείται από άπειρα λεπτά και δευτερόλεπτα
(23) Άπειρα ερεθίσματα της ψυχής και της νόησης
(24) Την ώρα που συνιστά τον δικό σου λόγο για το άρρητο
(25) Την 25η Ώρα : Την Ποίηση


Ασημίνα Ξηρογιάννη
από το βιβλίο Δοκιμάζοντας το ποίημα, 2017