μαζί τους έφερναν τη γλώσσα του βουνού.
Το γέλιο σου ανάβλυζε
στης κορυφογραμμής το μυρωμένο χώμα.
Κοτσύφια, πέρδικες και καστανιές, θροϊζουσες νεράιδες
ανοίγανε διόδους μυστικές για να χωρέσει στο διαμέρισμα
το Πάικο. Στου σαλονιού τις τρυφερές χαράδρες
οι λέξεις σου πετάριζαν κελαρυστές.
Εγώ από το χωλ κρυφάκουγα.
Όμως ξεράθηκε η λίμνη του καιρού κι οι ντόπιες χάθηκαν
- όπως κι εσύ - λέξεις από ασφυξία.
Να μη φοβάσαι την αρχή του σκοταδιού.
Στη Γρίβα θα ξανανοίξει ο κύκλος του νερού.
Μες στη στοχαστική σιωπή σου θα ξαναβρεις
το οξυγόνο που στερήθηκες
σε μιαν αρχέγονη βροχή και την ορμή βουνίσου αέρα.
Σ΄ευχαριστώ που με ταξίδεψες κι εμένα στο βουνό σου.
Να ιχνηλατώ μου έμαθες άπειρα τα κοιτάσματα αγάπης.
* Η Γρίβα βρίσκεται στον νομό Κιλκίς στην αρχή του ορεινού
όγκου του Πάικου, 70 χλμ βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης.
Ελένη Κοφτερού
από τη συλλογή Μια θλίψη Απρίλης, 2018
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου