Παρασκευή 9 Μαρτίου 2018

Η φωτιά

Δε λέει να σβήσει αυτή η φωτιά
Στα τζάκι
Αργοκαίει το κούτσυυρο
Μέσα στη στάχτη.
Δες ζέστη που στέλνει στην κάμαρη
Της ψυχής
Βγάλε το γκρίζο ρούχο κι απίθωσέ το 
Καταγής
Θα σε αγκαλιάσω σφιχτά
Μη φοβηθείς
τραγούδι θα σου ψιθυρίσω
Να ευχαριστηθείς
Υπόσχεση θα σου δώσω
Να τη δεχτείς.
Καρπούς γλυκούς θα σε κεράσω
Να γλυκαθείς
Το ποτήρι με παλιό κρασί θα γεμίσω 
Να ευχηθείς
Σε περιμένω με αγωνία
Μην αργείς.

Μαλβίνα Ιωσηφίδου
από τη συλλογή Πέτρες ανθισμένες, 2017


2 σχόλια:

Poet είπε...

Η Μαλβίνα Ιωσηφίδου γεννήθηκε στην Καρδίτσα όπου τέλειωσε το εξατάξιο Γυμνάσιο. Συνέχισε τις σπουδές της στο Ε.Κ.Π.Α απ’ όπου αποφοίτησε με Πτυχίο Χημείας της Φυσικομαθηματικής Σχολής. Ακολούθησαν μεταπτυχιακές σπουδές στην Οργανική Χημεία, στο Πανεπιστήμιο PARIS VI, στο Παρίσι. Εργάσθηκε στη Φαρμακοβιομηχανία ως διευθύντρια ποιοτικού ελέγχου. Κατόπιν, δημιούργησε με τον σύζυγό της την εταιρία ΜΑΛΒΑ ΑΕ, την οποία και διηύθυνε. Έχει δύο γιούς. Πλέον είναι συνταξιούχος, και ασχολείται με συγγραφή και την ποίηση. Το βιβλίο Πέτρες ανθισμένες (Κοράλλι, 2017) είναι η πρώτη ποιητική συλλογή της.

Ανώνυμος είπε...

Το ξεματιασμα
Κάρβουνα στο νερό
Στάχτες να γκριζαρουν
Κάνε να ναι γερό
Το μάτι θα πάρουν
Κικη Ματέρη