Απόστιχα XVII

Απομακρύνομαι από το γνώριμο σοκάκι
Τον γηραιότερο μου εαυτό ακολουθώντας

Οι ομιλίες και τα βήματα κατακερματίζουν
Τον φθίνοντα μουσικό ρυθμό

Μια κόκκινη κουβέρτα χύνεται
Από το χαίνον στόμα του παραθύρου σου
Γλώσσα μέσα σπό το σμάλτο των μαξιλαριών
Πού όλη τη νύχτα μάσαγαν τα σώματά μας 

Ξεκουφαίνοντας τα αυτιά των τοίχων σου 
Με αναπνοές που ξεφλούδισαν τους σοβάδες

Αποκαλύπτοντας τα μυστικα των σκεπασμάτων


Χάρης Ιωσήφ
από τη συλλογή Απόστιχα σιωπής, 2017