Σκληρές νότες

Λίγα  φώτα ,πολλά  χνώτα  και  μία  κιθάρα

με  ταξιδεύει  με  σκληρές  νότες  στο  σπίτι  αυτό.

Πολλοί  άνθρωποι, καθόλου φίλοι  σκοντάφτουνε

στο  σώμα  μου  ανήμπορο  πια  να  σταθεί.

Δοκίμασα  ηρωίνη  και  εσύ  κοκαΐνη  μα  είναι  δύσκολο

τελικά  να  ονειρευτούμε.

Από  παιδιά  μαζί  μεγαλώσαμε  στην  ίδια  αυλή ,στον  ίδιο  δρόμο

και  στα  τσιμέντα  του  γηπέδου  γλυκός  ο  πόνος. Με  τα  δερμάτινα

και  τα  τζίν  πιστέψαμε  στην  επανάσταση, με  τους  δίσκους  της  μουσικής

στων  ηρώων  μας  την  ανάσταση.

Jim  Morrisson, Janis  Choplin, Curt  Cobain αλλά  μάταια! Οι  γυναίκες  ποτέ

δεν  μας  χώρισαν. Δεν  μαλώσαμε  γι’αυτές  αν  και  μας  προδώσανε.

Το βάθος  του  κενού  που  βουτάμε  είναι  μεγάλο  και  άγνωστο. Το  σκοτάδι

δεν  αφήνει  να  χαράξει, να  φανεί  φωτεινό  επιτέλους  το  αύριο.

Νίκος Βαρδάκας

από τη συλλογή Στην μνήμη, 2017