Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2017

Σαν αγκαλιά

Αν θα σηκώσεις τελικά 
ψηλά τα χέρια
προσπάθησε 
να έχεις τους αγκώνες λυγισμένους
για να μη φαίνεται η στάση σου σαν παράδοση
μα σαν αιώνια αγκαλιά προς το αδύνατο

Ελένη Αρτεμίου-Φωτιάδου
από τη συλλογή Χειμερία ζάλη, 2017

2 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Μ'αυτό το ωραιότατο και μ'ένα πολύ τρυφερό φιλί λέω ν'αποχαιρετήσουμε τον παλιό και ν'ανοίξουμε μια αγκαλιά μπας και καλοπιάσουμε τον καινούργιο :-)
Σ'έχω πάντα συντροφιά με το κόλπο που ξέρεις ;-)
Φιλί γλυκό αγάπης !!!

tolis είπε...

Πέρασε η εποχή των ιστολογίων χαθήκαμε κι εμείς. Χαίρομαι τόσο πολύ που με θυμήθηκες και σ' ευχαριστώ από την καρδιά, αγαπημένο μου ξωτικό. Να είσαι πάντα καλά και το 2018 να είναι φωτεινό και δημιουργικό για σένα. Με μιαν αγάπη απρόσβλητη από τον χρόνο !!