Ζ' (Ξημερώνει η μέρα ...)

Ξημερώνει η μέρα. Σήκω και φύτεψε στο λυγμό της το σπόρο της απόγνωσης. Σε λίγο δεν θα υπάρχεις τη διάρκεια έκπτωτη μες στις ώρες τη ζωή σου.  Είσαι σιωπή που διανύθηκε στην απουσία. Ένα νεκρό σε φανερώνει. Σε λείπει από τον κόσμο σαν κάτι να χάθηκε για πάντα. Το αρκείς συνείδηση και το αποθέτεις το βλέμμα στους ανθρώπους. Παγιδευμένοι μες στο θάνατο δεν έχουν άλλη επιλογή απ' το να ζουν τα συμπτώματα βραδυπορίας μένοντας μια ανάσα στη μεγαλόφωνη δυαδικότητα που τους επιβάλλει ο θάνατος του ανθρώπου και ο άνθρωπος στο θάνατο. Αλλά εσύ που πίστευες ότι θα μείνεις αλώβητη ! Ανόητη ! Το γνωρίζεις καλά τώρα. Αυτό είναι η ζωή. Όχι λυγμός, όχι κραυγή, αλλά γκριμάτσα στο σταυρό

Ναζή Χατζημωυσιάδου
από τη συλλογή Η απόσταση που συνέβης, 2017