Ταξίδι

Γνώριζες βέβαια
πως δυτικά βρισκόταν η Ιθάκη
γι’ αυτό ταξίδευες προς την Ανατολή
μήπως νικήσεις το σκοτάδι
 
Αιώνια πορεύεσαι δίχως φύλλο πορείας
κρύβεις το πολύτιμο φορτίο
καρφωμένο στην καρδιά σου
γνωρίζεις λες τα όρια και το βάθος
υποψιάζεσαι τον ίλιγγο της πτώσης
Τρέχεις τώρα με σιγουριά
Σχεδόν χαίρεσαι - Σχεδόν έφτασες
Τικ-τακ τικ-τακ
βίαια ξεκαρφώνεις τη μικρή καρδιά
Πέφτεις
Ένα δέντρο-θεατής σε οικτίρει
αναλαμβάνοντας τις ενοχές
λατρεύοντας την αμαρτία
Στα δάχτυλά του
ασημοκαπνισμένα βλέφαρα σε καλούν
υποψίες πνοής και όρασης
Τικ-τακ τικ-τακ πάψε μικρή καρδιά
Μην την ακούς
Σταμάτα εκεί
 
Στην χλωροφύλλη να αποθέσεις
το σώμα του νεκρού
Εκείνη θα το θρέψει με γάλα πράσινο
εκχύλισμα φωτός
και θα το αναστήσει δέντρο-ψυχή
Στέρεψαν οι πηγές στα στήθια μου
μαζί με τα ποτάμια των ψευδαισθήσεων
Άκου τραγουδά ένας άγγελος
Άκου ένας άγγελος γονατιστός θρηνεί
κάτω από μια συνένοχο ελιά
Τώρα λήθη μόνο
Δεν θα βρεις θάνατο μες στην αθανασία


Αγγέλα Καϊμακλιώτη
από τη συλλογή Αειθαλής θάλασσα, 2017