Πέμπτη 29 Ιουνίου 2017

Του εργοδότη

Είμαστε στίχοι στο ποίημα της ανάγκης
Χωρίς πολλά σημεία στίξης μα με στίγματα
Χωρίς θαυμαστικά προπάντων
Στίχοι λιτοί και αφαιρετικοί
«Δεμένοι», θα αποφανθούν οι κριτικοί

Είμαστε στίχοι στου αφεντικού το ποίημα
Τους τόνους μας υλοτομεί, ποιητική αδεία
Μας σπάει, μας διπλώνει, κατά πώς ταιριάζει
Κι από τα σύμφωνα μάς παίρνει και μας βάζει
Πότε στον πρόλογο - ή και στο μότο ακόμα -
Πότε κατ'΄ανάγκη μες στο σώμα
Και πότε μ' έναν μορφασμό ανέξοδο
Σαν παρομοίωση εν είδει αφορισμού
Πρός γνώση και συμμόρφωση στην έξοδο. 


 Δημητρης Γ. Παπαστεργίου
από τη συλλογή Έλαβον, 2017
Ενότητα Επιβάτες ποιημάτων, Χωμάτινοι αντίλαλοι

Δεν υπάρχουν σχόλια: