Ένα ΄παιδάκι κάτω να κρυώνει
Γύρω θάλασσα φουρτουνιασμένη
Πρόσωπο κλειστό
Ο ουρανός να κοιτάζει
Ένα θαλασσοπούλι πλησιάζει
Ζυγίζει τα φτερά του
Πάνω από το παιδί
Είναι σαν να κλαίει
Ή από το φόβο του
Να χάνει τη φωνή του
Μνησίκακα ο αέρας
Το εμποδίζει
Έξω στην ακτή
Στην πέτρινη αποθήκη
Το απομακρύνει
Φεύγουν τα πουλιά
Αποδημούν το χάραμα
Όπως οι πεταλούδες το πρωί
Ψάχνουν το φως
Τους έφερε η θάλασσα
Και ο τόπος ξένος
Φροσούλα Κολοσιάτου
από τη συλλογή Φοράει τα μάτια του νερού, 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου