Καμιά φορά γίνεται μια ρωγμή
επάνω στον ουράνιο θόλο,
και στάζει φως καφέ χρυσό
Κουρέλια φωτεινά
φτάνουν ως τους δεσμώτες
Αναρριγούνε οι ψυχές.Θυμούνται
Θυμούνται φως αληθινό
και χρώματα σε μια κοιλάδα
με βαθιά φυλλώματα,
όπου αναπαύεται τ' αγέρι
Και μια μορφή να φέγγει χαμηλά,
κάτι σαν οπτασία αγγέλου
Τάσος Φάλκος
από τη συλλογή Πρότυπα και ομοιώματα, 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου