Συμβαίνει

Είμαι στο μυαλό κάποιου
Κι εκεί μέσα κάνει αφόρητο κρύο

Αφήστε με και μη με σκέπτεστε πια
Βγάλτε με όλοι απ' το μυαλό σας

Εμένα οι ανάσες του δάσους με καλούν
Εμένα οι φωνές των γλάρων με προστάζουν

Κάποτε η εγρήγορση με παρακινεί
Να δραπετεύσω απ' τη ρωγμή της στην αιωνιότητα

Ω εκεί πάνω στα λευκά τραπεζομάντηλα τ' ουρανού
Στρώνουν τραπέζι οι δραπέτες του παραμυθιού.



Ηλίας Κεφάλας
από τη συλλογή Λεζάντες για τ' αόρατα, 2016
Ενότητα Οράσεις μέσα σε οράσεις