Μελαγχολία

Στις δέκα το πρωί
Μόλις ο ίσκιος της ροδακινιάς
Συμμαζευτεί στη ρίζα της
Ανοίγω το παράθυρο 
Και στέκομαι βουβός

Γιατί κοιτάζω πέρα
Και βλέπω ένα τοπίο ακύμαντο
Διηθημένο και τόσο πληκτικό
Ενώ μέσα του διαχέεται αργά 
Μια μελαγχολία θολή και πυκνή
Και προπάντων παμπάλαια
Που βγαίνει απ' το παράθυρο
Που μπαίνει απ' το παράθυρο
Απαλή σαν μετάξι
Αθόρυβη
Ασάλευτη
Μαύρη

Και να τότε κάτι πουλιά
Κολυμπούν στον αέρα
Βασανιστιικά και αργά
Σαν μέσα σε λάδι


Ηλίας Κεφάλας
από τη συλλογή Λεζάντες για τ' αόρατα, 2016
Ενότητα Οράσεις μέσα σε οράσεις