Ο μεγάλος Λοιμός

Φυσά κι αυτός ο θυμωμένος άνεμος
ανάμεσα στις γειτονιές ...
Πίσω από τα κλειστά παράθυρα
κανείς δεν περιμένει πια
γιατί κανείς δεν έρχεται.
Το τραπέζι στρωμένο
με τα αργυρά μαχαιροπήρουνα,
χνάρια μια παλιάς ματαιοδοξίας, 
που καθρεφτίζουν 
στο γυαλιστερό τους κόρφο
αναμνήσεις καλοθρεμμένες
μιας παχύσαρκης εποχής.
Τώρα τα κρατάς καταφύγια
συντηρημένα από ανάγκη. 
Ώσπου να περάσει ο μεγάλος Λοιμός
μ' αυτά θα τραφούμε.
Πουθενά η χαρά, μονάχα μια θλίψη
για τους βαρβάρους που έφυγαν. 

Μαρία Κοκκινάκη
από τη συλλογή Η γούρνα με τα περιστέρια, 2016