Το κορίτσι του σταθμού

Στη γραμμή τέσσερα

μετρά τα βαγόνια του συρμού,

αναζητά τον εαυτό της

να κάθεται σ’ ένα παράθυρο

και  ταξιδεύει στο  όνειρο

της μαγεμένης μελωδίας.

Ύστερα ξανά στο πόστο της

χαμογελά στους ταξιδιώτες

σαν  δίνει τα ρέστα απ’ τα  τσιγάρα

κι αφήνει το βλέμμα της θλιμμένο

να σβήσει πάνω στις γραμμές

με μια κλεμμένη σοκολάτα στο χέρι.

Το κορίτσι του σταθμού

κρυμμένο πίσω από κουτιά

ανοίγει το βιβλίο που κρατά

στο κεφάλαιο της αλήθειας

κι αγγίζει απαλά το λυκαυγές

των κρυμμένων του σελίδων .

Το τέλειωμα της μέρας

την βρίσκει στο άδειο παγκάκι

να ζωγραφίζει  ένα δικό της τραίνο

σαν το παιδικό δωμάτιο

που άπλωνε τα θέλω της

φωτογραφίες πάνω στους τοίχους.

Κι όταν τις νύχτες

πάλευε με τη σιωπή

δραπέτευε με το Πήγασο

στο πιο μακρινό αστερισμό

να κρύψει εκεί τα χρόνια της

κι όλους τους στίχους της αγάπης.

Ανδρέας Καρακόκκινος

από την ανέκδοτη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό